Ἡ λέξη «νερό» στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ εἶναι «ὕδωρ» ἀπὸ ὅπου καὶ ὅλες οἱ σύνθετες «ὑδατογραφία», «ὑδρορροή», «ἀφυδάτωση», κ.ἀ. δίνοντας σύνθετες μὲ τὰ «ὑδατο-» καὶ «ὑδρο-» ὅπου καὶ πλέον συναντᾶται στὰ νέα ἑλληνικὰ μίας καὶ ἡ ἴδια ἡ λέξη ἔχει ἀντικατασταθεῖ στὴν καθομιλουμένη ἀπὸ τὸ «νερό».
Πῶς προέκυψε ἡ λέξη «νερό»;
Προέρχεται ἀπὸ τὴν φράση «νηρὸν ὕδωρ» (=φρέσκο νερό) καὶ κατέληξε στὴν πορεία τὸ «νηρόν» νὰ οὐσιαστικοποιηθεῖ καὶ νὰ καταλήξει νὰ ἔχει τὴν ἔννοια αὐτοῦ ποὺ προσδιώριζε.
εἶναι δηλαδή:
νερὸν < νηρὸν < νεαρὸν
Ο Νηρεύς? οι Νηρηίδες? το Η =-> Ε ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το νηω- νέω. Νηές τα πλοία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάρον = υγρόν
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάρον Ναρόν Ναρό Νερό
ΑπάντησηΔιαγραφήHYDOR Δωρικά καί ΎΔΩΡ 'Ιωνικά.
Κάθε γράμμα = κωδικός
Η = Hydrogen (υδρογόνο)
Υ - δεν έχει σχήμα εδώ περνει το σχήμα του ποτηριού και το πίνομε
D - Περιορίζετε σε φράγμα όπως του Μαραθώνα (DAM)
Ο = το τέτταρτο γράμμα από τα πέντε = τα τρία πέμτα της επιφάνειας της γης είναι Ο-ceαn
R = Ρευστό ρέει..... αλλά και Η Υ(1) D(2) Ο = (Ή2 Ο)
Υ = συσώρευση πίνετε
Δ = Δομημένο (Ή2 Ο)
Ο = Ωκεανός
Ρ = ρέει