Τὸ ὀρθώτερο εἶναι, καθὼς ἡ λέξη «ἥλιος» ἔχει δασεία, τὸ συνθετικό «ἀντί» ὡς πρῶτο συνθετικό μετὰ τὴν ἀποβολή τοῦ τελικοῦ του «ι» παθαίνει δάσυνση τοῦ τελικοῦ του, πιά, «τ» ποὺ γίνεται «θ», ὅπως τὸ «π» σὲ «φ» στὴν λέξη «ὑφήλιος» (<ὑπὸ + ἥλιος)
Ἔτσι:
ἀντί + ἡλιακό => ἀνθηλιακό
ὅπως καὶ ἀνθηλιά (ὄχι ἀντηλιά)
Ἄν βέβαια κάποιος θεωρεῖ ὅτι δὲν τοῦ ἀρέσει ὡς πρὸς τὴν ἰδιόλεκτό του αὐτὴ ἡ λέξη, τότε ἂς γράφει «ἀντιηλιακό» κι ὄχι «ἀντηλιακό». Ὅμως, τὸ ὀρθώτερο εἶναι τὸ «ἀνθηλιακό».
