Καταλήξεις οὐδετέρων σὲ «-ειο» καί «-ιο»

1) Τὸ «-εῖο» εἶναι ἐπίθημα λέξεων οὐδετέρου γένους πρὸς δήλωση α´) τόπου, κτηρίου ἢ β´) καὶ τῆς ὑπηρεσίας, ἀρχῆς ποὺ βρίσκει στέγη στὸ ἐκάστοτε μέρος . [στοὺς νεώτερους χρόνους καὶ «-ειό», μὲ πιὸ λαϊκὴ τάση.]


α´) τόπος ἢ κτήριο:
      βιβλιοπωλεῖο
      μαγειρεῖο (καὶ μαγειριό)
      καπηλειό


β´) ἐφετεῖο (καί κτήριο καί ἀρχή)
     λιμεναρχεῖο (καί κτήριο καί ἀρχή)
     στρατοδικεῖο (καί κτήριο καί ἀρχή)


2) Μὲ «-ιο» γράφονται οἱ λέξεις οὐδετέρου γένους, ποὺ εἶναι πρόπαροξύτονες.
 
π.χ.
    δασοφυλάκιο (πρόπαροξύτονο)  ἐνῷ δασοφυλακεῖο (παροξύτονο)
    ἀεροδρόμιο