ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΡΗΜΑ «ΑΓΩ»

Συχνὰ γίνονται λάθη στὴν χρήση τοῦ ῥήματος «ἄγω» καὶ κυρίως τῶν συνθέτων του (παράγω, εἰσάγω, διεξάγω κ.λπ.) συνήθως στὴν χρήση μὲ τὰ «θα/να» [ὑποτακτικὲς καὶ μέλλοντες (ποὺ στὴν οὐσία εἶναι κι αὐτοὶ ὑποτακτικὲς ἀορίστου ἤ ἐνεστώτα μὲ τὸ «θὰ » μπροστά)] Ὑπάρχει, δηλαδή σύγχυση γιὰ τὸ ἂν λέμε «θὰ εἰσάγουν» ἢ «θὰ εἰσαγάγουν» καὶ χειρότερα «θὰ εἰσάξουν» μὲ πιὸ συχνὸ τὸ «παράγω» , στὸ ὁποῖο συχνὰ ἀκούγεται «θὰ παράξω» τὸ ὁποῖο δὲν εὐσταθεῖ καθὼς εἶναι «θὰ παράγω» (γιὰ ἐξακολουθητικὸ μέλλοντα), «θὰ παραγάγω» (γιὰ στιγμιαῖο μέλλοντα)

*Τὸ πιὸ πρακτικὸ κλειδὶ εἶναι ὅτι τὸ ἐνεστωτικὸ θέμα «ἀγ-» δηλώνει συνέχεια, διάρκεια, ἐνῷ τὸ ἀοριστικὸ «ἀγαγ-» κάτι τὸ στιγμιαῖο. Ἐπομένως, «Ἡ ἐταιρεία θὰ παράγει ὅλα τὰ κρασιά κάθε χρόνο.» (διάρκεια) ἀλλὰ «Φέτος μόνο, ἡ ἐταιρεία δὲν θὰ παραγάγει λευκὰ κρασιά.» (γιὰ μιὰ φορά) καὶ ὄχι «δὲν θὰ παράξει». [ἄρα, «ἀγ-» γιὰ πολλὲς φορές, «ἀγαγ-» γιὰ μία φορά]