«ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ» ἢ «ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ»

Ἡ λέξη «ὀρθοπαιδική» πλάστηκε τῷ 1741 ἀπὸ τὸν Γάλλο ἰατρὸ Νικολά Ἀντρύ, ὁ ὁποῖος τὴν εἰσήγαγε στὸ ἔργο του: Traité d´ orthopédie ou l´ art de prévenir et corriger dans les enfants=Περὶ ὀρθοπαιδίας ἢ προλήψεως καὶ θεραπείας σωματικῶν δυσπλασιῶν στὰ παιδιά.»


Συγκεκριμένα ἡ γαλλικὴ λέξη, ποὺ ἔπλασε βάσει τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἦταν «orthopédie» καὶ ἀργότερα πλάστηκαν καὶ οἱ ὅροι orhopédique (ὀρθοπαιδικός) καὶ orthopédiste (ὀρθοπαιδικός).


Πολλοί θεώρησαν ὅτι ἡ λέξη πλάστηκε ἀπὸ τοὺς ὅρους «ὀρθόν» καὶ «πέδη» (=δεσμός) ἢ τὸ λατινικό pes=πόδι, ὅμως πρόκειται γιὰ τὴν λέξη «παιδί». Αὐτὸ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν τίτλο τοῦ ἔργου καὶ τὸ ἴδιο τὸ ἔργο, στὸ ὁποῖο ὁ Ἀντρύ ἀναφέρει καθαρὰ μεθόδους γιὰ τὴν ὀρθή σωματικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν γραφὴ στὰ γαλλικά· τὸ γαλλικό «é» ἀντιστοιχεῖ στὸ ἑλληνικό «αι» ὅπως φαίνεται καὶ στὶς λέξεις: pédagogie=παιδαγωγική, pédiatrique=παιδιατρική, péderastie=παιδεραστία.


Βέβαια, ὁ ὅρος μετὰ πῆρε νέα μορφή, πλατειάζοντας τὴν ἐννοιά του καὶ σημαίνοντας τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ἡ ὁποία φροντίζει οἱαδήποτε βλάβη καὶ θεραπεία τοῦ ὀστεομυϊκοῦ κινητικοῦ συστήματος τοῦ ἀνθρώπινου σώματος.